Wielu przedsiębiorców z sektora rolno-spożywczego i drzewnego może odetchnąć z ulgą. 17 grudnia 2025 r. Parlament Europejski oficjalnie zatwierdził wniosek Komisji Europejskiej o przesunięcie terminu wdrożenia rozporządzenia EUDR (EU Deforestation Regulation).
Co to oznacza w praktyce i dlaczego ta decyzja jest tak istotna?
Zamiast pierwotnie planowanej daty (koniec 2025 roku), obowiązywanie przepisów zostaje przesunięte o 12 miesięcy:
- duże przedsiębiorstwa: obowiązek stosowania od 30 grudnia 2026 r.
- mikro- i małe przedsiębiorstwa (MŚP): czas na dostosowanie do 30 czerwca 2027 r.
Decyzja o odroczeniu to odpowiedź na liczne głosy państw członkowskich, organizacji rolniczych oraz partnerów handlowych. Główne powody to:
- brak gotowości technicznej i opóźnienia w uruchomieniu dedykowanych systemów informatycznych,
- złożoność procedur (wynikająca z konieczności precyzyjnego mapowania działek i udowadniania, że produkt nie powstał na terenach wylesionych),
- obawy o płynność łańcuchów dostaw przy tak drastycznej zmianie przepisów w krótkim czasie.
Parlament wprowadził również poprawkę dotyczącą klasyfikacji państw. Obok krajów o niskim, średnim i wysokim ryzyku, pojawi się kategoria „brak ryzyka” (no risk). Państwa o stabilnej lub rosnącej powierzchni lasów będą podlegać znacznie uproszczonym procedurom kontrolnym.
Dodatkowy rok to nie czas na „uśpienie czujności”, ale szansa na rzetelne przygotowanie systemów monitorowania łańcucha dostaw. Firmy handlujące takimi surowcami jak kawa, kakao, soja, olej palmowy, bydło czy drewno, muszą wykorzystać ten czas na weryfikację swoich dostawców.
